نام مصطلح: آمله
نام سنتی: اَملج، آملج
نام عمومی: emblic
نام علمیPhyllanthus emblica L
خانواده Phyllanthaceae
بخش مورد استفاده: میوه
آمله درختی است برگریز با میوه کروی، زرد مایل به سبز. برگ هایش شبیه پر و گلها سبز کمرنگ است. در کتاب مخزن الادویه عقیلی خراسانی آمله، با نام اَملج آمده است و آن را میوه درختی هندی با طعم ترش، بسیار گس و حداکثر به بزرگی گردو معرفی کرده است. در کتاب استاد قهرمان اشاره شده است که گیاه آمله که در شرح قدیم آمده با کتب گیاه شناسی جدید تطابق دارد.
ترکیبات مهم
میوه های گیاه بیشترین کاربرد را دارند. میوه ها شامل غلظت بالایی از اسکوربیک اسید هستند که با گرما یا پختن از بین می روند. بعلاوه میوه ها دارای فنول از جمله الاژیک اسید، گالیک اسید، کوئرستین، کامفرول، کوریلاجین، گرانیئین، کوئرستین، کامفرول، فوروزین، گالوتانن ها، امبلی کانین ها، فلاونوئیدها، گلیکوزیدها و پروآنتوسیانیدین ها می باشند.
برگ ها دارای فنول های مشابه میوه هستند. ریشه ها دارای گلیکوزیدها و تانن ها هستند.
منبع:
Studies on phytochemical constituents of six Malaysian medicinal plants. Krishnaiah D.*, Devi T., Bono A. and Sarbatly R. Journal of Medicinal Plants Research Vol. 3(2), pp. 067-072, February, 2009
عقیلی خراسانی سیدمحمد حسین، مخزن الادویه. تصحیح دکتر روجا رحیمی و همکاران. نشر سبزآرنگ. چاپ پنجم. صفحه 177 و 944
قهرمان احمد، احمدرضا اخوت، شرح تطبیقی گیاهان دارویی کهن، جلد دوم، 1388 http://www.tandorostan.org
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: