آمله

نام مصطلح: آمله

نام سنتی: اَملج، آملج

نام عمومی: emblic

نام علمیPhyllanthus emblica L

خانواده Phyllanthaceae

بخش مورد استفاده: میوه

آمله درختی است برگریز با میوه کروی، زرد مایل به سبز. برگ هایش شبیه پر و گلها سبز کمرنگ است. در کتاب مخزن الادویه عقیلی خراسانی آمله، با نام اَملج آمده است و آن را میوه درختی هندی با طعم ترش، بسیار گس و حداکثر به بزرگی گردو معرفی کرده است. در کتاب استاد قهرمان اشاره شده است که گیاه آمله که در شرح قدیم آمده با کتب گیاه شناسی جدید تطابق دارد.

ترکیبات مهم

میوه های گیاه بیشترین کاربرد را دارند. میوه ها شامل غلظت بالایی از اسکوربیک اسید هستند که با گرما یا پختن از بین می روند. بعلاوه میوه ها دارای فنول از جمله الاژیک اسید، گالیک اسید، کوئرستین، کامفرول، کوریلاجین، گرانیئین، کوئرستین، کامفرول، فوروزین، گالوتانن ها، امبلی کانین ها، فلاونوئیدها، گلیکوزیدها و پروآنتوسیانیدین ها می باشند.

برگ ها دارای فنول های مشابه میوه هستند.  ریشه ها دارای گلیکوزیدها و تانن ها هستند.

 

منبع:

Studies on phytochemical constituents of six Malaysian medicinal plants. Krishnaiah D.*, Devi T., Bono A. and Sarbatly R. Journal of Medicinal Plants Research Vol. 3(2), pp. 067-072, February, 2009

 عقیلی خراسانی سیدمحمد حسین، مخزن الادویه. تصحیح دکتر روجا رحیمی و همکاران. نشر سبزآرنگ. چاپ پنجم. صفحه 177 و 944

قهرمان احمد، احمدرضا اخوت، شرح تطبیقی گیاهان دارویی کهن، جلد دوم، 1388  http://www.tandorostan.org


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها:

تاريخ : یک شنبه 13 مهر 1393برچسب:آمله, | 8:5 | نویسنده : هاجر کردی. کارشناس ارشد زیست شناسی گیاهی از دانشگاه گلستان |
.: Weblog Themes By VatanSkin :.