کمک به سیستم ایمنی

برخی تولیدات گیاهی که عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می دهند شامل سرخارگل، شیرین بیان، علف گربه (cat^,s claw) و سیر هستند. گیاهان دارویی که غنی از فلاونوئیدها، ویتامین C یا کاروتنوئیدها هستند، عملکرد سیسیتم ایمنی را افزایش می دهند. گیاهان دارویی غنی از فلاونوئید دارای عملکرد ضد التهابی خفیفی نیز هستند.

سرخارگل

یک گیاه دارویی با تاریخچه مصرف طولانی است. در اوایل 1900 سرخارگل گیاه اصلی درمانهای ضد میکروبی بود. با توسعه داروهای سولفا (sulfa) استفاده از سرخارگل به سرعت کاهش یافت. اثرات مفید آن در درمان عفونت ها ناشی از توانایی آن برای عمل به عنوان یک عامل ضد التهابی است. این گیاه به عنوان یک ایمن کننده است می تواند لنفوسیت ها را گسترش، فاگوسیتوز را افزایش داده و موجب تولید اینترفرون شود. سرخارگل در تعدیل علائم سرماخوردگی، آنفولانزا و درد گلو مفید است. به نظر می رسد این فعالیت ناشی از پلی ساکاریدهای خاص، فلاونوئیدها و ایزوبوتیلامیدها است.

ادامه دارد

منبع:

Am J Clin Nutr. Health-promoting properties of common herbs.1999;70(suppl):491S–9S. Printed in USA. 1999 American Society for Clinical Nutrition

 مطالعات حیوانی

گلوکز خون

 مطالعات حیوانی نشان داد که

برگ درخت گردو (Walnut leaf)، گشنیز (Coriander)، انار (Pomegranate)، سیر (Garlic)، مرزه خوزستانی (Satureja khuzestanica)، توت سفید (Morus alba)، شنبلیله (Trigonella foenumgraecum)، زیتونOlive (Oleaeuropaea) ، گزنه (Urticadioica)، فلفل قرمز (FrutescensCapsicum)، بومادران (Achilleasantolina)، صبر زرد (Aloe vera)، مریم گلی (Salvia officinalis,)،شوید (Anathumgraveolens)، کلپوره (Teucriumpolium)، توت سیاه (Morusnigra)، ، برگ گیاه نوروزک (Salvia lenifoliabenth) و کنگر فرنگی (Cynarascolymus) گلوکز خون حیوانات دیابتی را بهبود می ­دهند.

لیپیدهای سرم

بهبود در لیپیدهای سرم توسط برخی از گیاهان دارویی شامل

مرزه خوزستانی(Saturejakhuzestanica)، فلفل قرمز(FrutescensCapsicum)، سیر(Garlic)، صبر زرد(Aloe vera)، شوید(Anathumgraveolens)، گردوی ایرانی (Persian walnut)، ترخون (Tarragon) و کنگرفرنگی (Cynarascolymus)  نشان داده شد.

در ایران گیاهان مختلفی وجود دارد که به طور غیر رسمی توسط بیماران دیابتی مصرف می­شوند. داده­های حاضر نشان دادکه برخی از این گیاهان شامل کلپوره (Teucriumpolium)، اسفرزه (Psyllium)، خار مریم (Silybummarianum)، هندوانه ابوجهل (Citrulluscolocynthus) و انار (Pomegranate) واقعا در کاهش گلوکز خون بیماران دیابتی موثرترند. مطالعات حیوانی همچنین نشان داد که برخی گیاهان طبیعی حتی از داروهای شیمیایی که اخیرا در حیوانات دیابتی استفاده شد، تاثیر بیشتری دارند. توجه ویژه به این ترکیبات طبیعی به نظر برای عوامل درمانی جدید ضروری است. برخی از این گیاهان اثر قابل توجهی در کاهش قند خون در حیوانات نشان دادند اما در انسان نه. برای مثال سیر، توت سیاه، گندی تلخه یا عدس الملک و گیاه نوروزک

بیشتر پزشکان بیمارانشان را به استفاده از گیاهان دارویی توصیه می­کنند اما در برخی نمونه­ها بیماران دیابتی آنرا بدون اطلاع پزشک مصرف می­کنند. این نوع معالجات گیاهی نادرست ممکن است به میانکنش­های دارویی و ناپایداری سطح گلوکز خون منجر شود. بنابراین پزشکان باید دانش کافی درباره داروهای گیاهی موثر در گلوکز خون داشته باشند و مصرف هر یک از گیاهان دارویی باید تحت نظارت پزشکان باشد. برخی از این گیاهان خواص ضد افزایش لیپید خون را داشتند و این کاهش در چربی­های سرم از نظر آماری معنی دار بود.

آزادسازی القای انسولین مکانیسمی از عمل برای برخی از گیاهان دارویی است شاملanisodonta Phelomis ، کلپوره Teucrium polium، زیتون Olea europaea، سیر Garlic و گزنه Urticadioica

بعلاوه تراکم جزایر در بافت پانکراس، درصد سلولهای بتا و اندازه جزایر به طور معنی داری در موشهای تیمار شده با برگ درخت گردو و سیر افزایش داشت. پیشنهاد شده است که تولید رادیکالهای آزاد و استرس اکسیداتیو وقایع مرکزی برای بهبود عوارض دیابت هستند. بیشتر گیاهان دارویی تست شده (برای مثالanisodentaAchilleasantolina, Phelomis  و Ginger) اثرات آنتی اکسیدانی نشان دادند.

نتیجه:

در 12 مطالعه انسانی تیمار با گیاهان زیر سبب کاهش قابل توجهی در گلوکز خون شد این گیاهان شامل

 هندوانه ابوجهل (Citrulluscolocynthus) ،خارمریم (Silybummarianum)، اسفرزه (Psyllium)،کلپوره (Teucrium podium)،انار (Pomegranute) بودند.

سی و یک مطالعه حیوانی نشان دادند که گیاهان زیر به طور قابل توجهی در کاهش قند خون موثر هستند:

برگ درخت گردو (Walnut leaf)، گشنیز (Coriander)، انار (Pomegranate)، سیر (Garlic)، مرزه خوزستانی (Saturejakhuzestanica)، Phelomisanisodonta، توت سفید (Morus alba)، شنبلیله (Trigonellafoenumgraecum)، زیتون (Olive (Oleaeuropaea ، گزنه (Urticadioica)، فلفل قرمز (FrutescensCapsicum)، بومادران (Achilleasantolina)، صبر زرد (Aloe vera)، مریم گلی (Salvia officinalis,)، شوید (Anathumgraveolens)، کلپوره (Teucriumpolium)، ، توت سیاه (Morusnigra)، ، برگ گیاه نوروزک (Salvia lenifoliabenth) و کنگر فرنگی (Cynarascolymus) گلوکز خون حیوانات دیابتی را بهبود می ­دهند. 

منبع:

A systematic review of Iranian medicinal plants useful in diabetes mellitus. Shirin Hasani-Ranjbar & etall. Clinical research. Arch Med Sci3, September / 2008

  گیاهان دارویی ایرانی مفید در دیابت ملیتوس

برای زمان خیلی طولانی گیاهان نقش مهمی در درمان بسیاری از بیماری ها بویژه در کشور های شرقی ایفا می­کردند.استفاده از گیاهان برای درمان دیابت در بین مردم ایران نیز رایج شده بود. این ترکیبات طبیعی توسط فروشندگان گیاهان دارویی سنتی برای درمان دیابت در بخش های مختلف ایران استفاده می­شد.گزارشات کافی درمورد اثرات مثبت دارو های گیاهی در درمان دیابت وجود دارد.تولیدات گیاهی دردسترس توضیح واضحی ازمحتوا یا اطلاعات طبی مرتبط روی اتیکت­های بسته بندی ندارند و آنها تائید شده و مورد اطمینان نیستند.

به دلایل مختلف در سالهای اخیر محبوبیت دارو های گیاهی افزایش یافته است. ارزیابی هدایت شده در استرالیا و امریکا نشان داد به ترتیب تقریبا 48.5 و35 درصد از مخاطبین حداقل از یکی از اشکال درمان های شامل داروی گیاهی را استفاده می کردند.WHO  همچنین ارزیابی گیاهان موثر برای شرایطی مثل دیابت برای اینکه داروهای مدرن مطمئن و کمی وجود دارد را پیشنهاد کرده است که این به افزایش درخواست تولیدات گیاهی  با عملکرد ضد دیابتی و اثرات جانبی کمتر، منجر می­شود. در زمان حاضر برخی از تولیدات گیاهی توسط بیماران دیابتی در ایران استفاده  شده ­اند بویژه در بین بیمارانی که به طور نا موفق درمان شده بودند.

مطالعات انسانی انجام شده:

گلوکز خون

مطالعات انسانی کاهش قابل توجهی را در گلوکز خون بعد از تیمار با هندوانه ابوجهل (Citrullus colocynthus)، خارمریم (Silybum marianum)، اسفرزه (Psyllium)، کلپوره (Teucrium podium)، انار (Pomegranute) نشان داد. (Securigera securidaca) (1500میلی گرم در روز) دربهبود قند خون در بیماران دیابتی تیپ دو مفید نبود. (Salvia lerifolia) و توت سیاه (Morus nigra) اثر کاهش قند خون نداشتند اما بیماری عصبی و پرخوری طی مدت استفاده از عصاره ها بهتر شد.

لیپیدهای سرم

نتیجه دیگر در دیابتی­ ها کاهش در لیپیدهای سرم بود. در یک آزمایش بالینی قرص­های سیر (Garlic) به طور معنی داری سطوح کلسترول کل و LDL را در بیماران دیابتی با قند خون بالا کاهش دادند. بهبود در چربی توسط گیاهان دارویی دیگر شامل خار مریم (Silybum marianum)، اسفرزه (Psylium)، کلپوره (Teucrium polium) و انار (Pomegrantate) نشان داده شد. 

ادامه دارد

منبع:

A systematic review of Iranian medicinal plants useful in diabetes mellitus. Shirin Hasani-Ranjbar & etall. Clinical research. Arch Med Sci3, September / 2008

Boerhaavia diffusa

Nictaginaceae

یک گیاه خزنده کوچک دو ساله است که به طور گسترده در سرتاسر هند توزیع شده است. عصاره آبی برگ گیاه برای اثرات ضد دیابتی اش در موشهای صحرایی دیابتی مطالعه شده است. فعالیت ضد دیابتی عصاره کلروفرم برگهای گیاه روی درمان موشهای صحرایی دیابتی مدل، آشکار کرد که گیاه دارای فعالیت ضد دیابتی است. گیاه اساسا از طریق کاهش سطح گلوکز خون و افزایش حساسیت به انسولین عمل می کند.

Bridelia ndellensis

Euphorbiaceae

یک گیاه دارویی استفاده شده در کامرون بر علیه دیابت است. عصاره آبی و متانولی برگ گونه اللی B.ferruginea به عنوان یک عامل کاهنده قند در موشهای دیابتی ثابت شده است. مطالعه اثر کاهندگی گلوکز عصاره ­ی اتانولی و قسمتهای پوست ساقه­ ی B.ndellensis در موشهای صحرایی دیابتی نوع یک و دو انجام شد و کاهش معنی داری در سطح گلوکز خون مشاهده شد. عصاره از طریق تحریک سلولهای جزایر عمل می کند و به سلولهای بتای عملکردی برای عملش نیاز دارد.

Anacardium occidentale  درخت کاشو

Anacardiaceae     تیره سماق

گیاهی بومی برزیل است. به عنوان گیاه دارویی در کشور افریقا اساسا در کامرون برای درمان مرض قند استفاده می­شود. نقش محافظتی و کاهندگی  قند خون توسط این گیاه  گزارش شده است. برگهای این گیاه عملکرد القای دیابت و تغییرات بافتی در کلیه­ها را کاهش می­دهد. در مطالعه امراض بافتی نشان داده شده است که این گیاه به طور معنی داری تجمع موکوپلی ساکاریدها را در کلیه های حیوان دیابتی کاهش می­دهد.

Annona squamosal   سفر جل هندی

Annonaceae  تیره آنوناسه

معمولا سیب شیرین در انگلیس و sharifa در هند نامیده میشود. این گیاه در سراسر هند کشت می شود. جزء فعال دارویی در دانه­ ها، برگها و بخش­های هوایی گیاه وجود دارد. تحقیقات نشان داد که گیاه دارای فعالیت کاهنده قند خون و ضد دیابت است که از طریق افزایش سطح انسولین از جزایر پانکراس، افزایش مصرف گلوکز در ماهیچه­ و ممانعت خروج گلوکز از کبد عمل می­کند.

عصاره بدست آمده از این گیاه در حفظ سلامت سطوح قند و چربی خون مفید است.

Annona muricata  ساپادیل

Annonaceae  تیره آنوناسه

معمولا درخت سابادیل نامیده می ­شود. یک درخت کوچک همیشه سبز است که تا ارتفاع 5 الی 6 متر رشد می­کند. این گیاه بومی بیشتر مناطق نیمه گرمسیری در شمال و جنوب امریکاست.

عصاره برگهای A.muricata نقش مهمی در کاهش استرس اکسیداتیو روی سلولهای بتای پانکراس  موشهای صحرایی دیابتی ایفا می کند. 

ادامه دارد

 این حقیقتی است که دیابت نمی ­تواند درمان شود و تا به حال گزارش نشده است که کسی به طور کامل از این بیماری بهبود یافته باشد. شیوع سریع این بیماری یک تهدید جدی برای سلامتی انسانهاست. بنابراین طی سال های گذشته برخی داروهای بیواکتیو جدید از گیاهان تولید شده­ است که فعالیت ضد دیابتی نشان داده ­اند که درجه تاثیر گذاری آنها از عوامل خوراکی کاهنده قند خون که در درمان بالینی استفاده می­شود، بیشتر است. گیاهان دارویی مؤثر بر کاهش قند خون ممکن است پیشرفت عوارض دیابت را به تاخیر انداخته و ناهنجاری­های متابولیکی را اصلاح کنند. بنابراین در سالهای اخیر توجه زیادی به شناسایی گیاهان با خاصیت ضد دیابتی شده است که برای مصرف انسان استفاده شده است.

بیماری دیابت یک گروه از اختلالات متابولیکی با ظهور افزایش قند خون است. افزایش قند خون سبب صدمه به چشمها، کلیه ­ها، اعصاب، قلب و رگهای خونی می ­شود. این بیماری ممکن است به علت نقص موروثی یا اکتسابی در تولید انسولین توسط پانکراس یا توسط اثر نکردن انسولین تولید شده، باشد. پیش بینی شده است که یکی از عوامل مرگ در 25 سال آینده بیماری دیابت می ­باشد. مدیریت دیابت یک مسئله جهانی است و درمان موفقی تاکنون برای آن کشف نشده است. داروهای سنتزی زیادی برای ابن بیماری وجود دارد اما به علت اثرات جانبی و نامطلوب آنها استفاده از درمان ­های گیاهی و داروهای طبیعی یک نیاز است. اثرات ضد افزایش قند خون گیاهان به توانایی آنها برای ترمیم عملکرد بافتهای پانکراس نسبت داده شده است که توسط افزایش در انسولین خروجی یا ممانعت جذب روده­ ایی گلوکز و یا تسهیل متابولیت­ها در فرآیندهای وابسته به انسولین انجام می ­شود. بیش از 400 گونه گیاهی دارای عملکرد کاهش قند خون هستند. بیشتر گیاهان شامل گلیکوزیدها، آلکالوئیدها، ترپنوئیدها، فلاونوئیدها، کاروتنوئیدها و غیره هستند که علت اثر ضد دیابتی آنهاست. 

در ادامه برخی از گیاهانی که دارای خواص ضد دیابت هستند معرفی خواهند شد.

منبع: 

NEELESH MALVIYA et al. ANTIDIABETIC POTENTIAL OF MEDICINAL PLANTS. Acta Poloniae Pharmaceutica ñ Drug Research, Vol. 67 No. 2 pp. 113ñ118, 2010

 دارچین قند و چربی افراد با دیابت نوع 2 را بهبود می­دهد

وقوع بیماریهای قلبی و عروقی دو تا چهار برابر در افراد با دیابت نوع 2 افزایش می­یابد. اگرچه علت دیابت نوع 2 و بیماریهای قلبی عروقی چند عاملی است. رژیم غذایی قطعا نقش مهمی را در بروز شدت این بیماریها ایفا می­کند. ترکیبات رژیم غذایی در ممانعت و درمان این بیماریها تعریف روشنی نداشته است، اما فرض شده است که ادویه­جات ممکن است نقش داشته باشند. ادویه­جات مثل دارچین، میخک، برگهای بو و زردچوبه فعالیت افزایندگی انسولین را در شرایط آزمایشگاه ایفا کردند.

تولیدات گیاهی می­توانند متابولیسم گلوکز را بهبود دهند و به طور کلی وضعیت افراد مبتلا به دیابت تنها توسط اثرات کاهش قند خون نیست بلکه توسط بهبود متابولیسم چربی، وضعیت آنتی اکسیدانی و عملکرد مویرگی است.

تعدادی از گیاهان دارویی/ آشپزی گزارش شده است که اثرات کاهنده قند خون در بیماران دیابتی دارند. مثالهایی از اینها شامل هندوانه ابوجهل Bitter melon  ، جنسینگ، پیاز، سیر، بذر کتان و مواد مغذی خاص شامل اسید لیپولئیک، بیوتین، کارنیتین، وانادیوم، کرومیوم، منیزیم، روی و ویتامین­های K,E,B است که برخی از آنها قبلا شرح داده شد.

گیاهان دارویی برای مشکلات قلب و عروق

رژیم غذایی گیاهی که غنی از میوه، سبزیجات، حبوبات و چربی­های اشباع کم باشد به همراه ورزش­های ایروبیک منظم، یک نسخه معمولی برای هر کسی است که با خطر افزایش بیماریهای قلبی عروقی مواجه است. بعلاوه چند گیاه قابل دسترس برای کمک به افراد با مشکلات چربی خون بالا، زمینه غیر طبیعی لخته شدن خون، اختلال در جریان خون یا هر یک از مشکلات قلبی عروقی وجود دارد.

تحقیقات نشان داده است برخی از بیماران با کلسترول خون بالا از پسیلیوم (plantago psyllium) که منبع غنی از فیبرهای محلول (10 تا 20 درصد موسیلاژ) است، بهره می­بردند. وقتی 5 گرم پسیلیوم دوبار در روز به مدت چهار ماه به افراد با غلظت کلسترول خون بالا (بیشتر از 7/5 میلی مول در لیتر) (220 میلی گرم در لیتر) داده شد غلظت کلسترول کل و LDL کلسترول آنها به طور متوسط کاهش یافت به ترتیب از 0.39 – 0.26 و 0.34 – 0.28 (15 – 10 و 13 – 11 میلی گرم بر دسی لیتر به ترتیب)

گیاهان برای قرنها به عنوان غذا و اهداف دارویی استفاده می ­شده­ اند. در گیاهان مختلف تنوع وسیعی از مواد گیاهی فعال شامل فلاونوئیدها، ساپونین­ها، استرولهای گیاهی، کورکومینها و فتالیدها شناسایی شده است. بسیاری از این گیاهان شامل ترکیبات آنتی اکسیدانت هستند که حفاظت قابل توجهی را در برابر بیماریهای مزمن ایجاد می­کنند. این ترکیبات ممکن است LDL کلسترول را از اکسیداسیون حفاظت کنند، آنزیم­های سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز را ممانعت کنند، پراکسیداسیون لیپید را ممانعت می­کنند یا فعالیت ضد ویروسی یا ضد توموری داشته باشند. معمولا روغنهای ضروری فرار گیاهان استفاده شده در آشپزی، گونه­ها و چای های گیاهی که استفاده می­شود سنتز موالونات را ممانعت میکند و به موجب آن سنتز کلسترول و رشد تومور را متوقف می کند.

طبق یک ارزیابی منتشر شده حداقل یکی از هر سه امریکایی هر ساله از درمان های گیاهی استفاده می کند. افراد راه حل­های بدون عوارض جانبی را برای مشکلاتی از قبیل آرتریت، آلرژی، بی­خوابی، سردرد، اضطراب و افسردگی جستحو می کنند. امروزه ما در درمان بسیاری بسیاری از بیماریها از داروهای گیاهی استفاده می کنیم. گیاهان نقش قابل توجهی در حفظ سلامت انسان و بهبود کیفیت زندگی انسانی برای هزاران سال ایفا می کردند و برای انسانها به دلیل ترکیبات با ارزششان سودمند بوده­اند. این گیاهان در چاشنی­ها، نوشیدنی­ها، وسایل آرایشی، رنگها و داروها استفاده می­شوند. سازمان سلامت جهانی ارزیابی کرده است که حدود 80 درصد از ساکنان زمین به داروهای سنتی برای مراقبت از سلامتی اولیه­شان تکیه دارند و بیشتر این معالجات از عصاره­های گیاهی یا ترکیبات فعال گیاهی استفاده می­شود. بنابراین بسیاری از داروهای غربی منشایی از یک عصاره گیاهی داشتند.

رزپین (Reserpine) که به طور گسترده برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود در اصل از گیاه (Rauwolfia serpentina) استخراج می شود درحالی که دیژیتالس که به عنوان یک محرک قلب استفاده می شود از گیاه گل انگشتانه مشتق میشود  (Digitalis purpurea).

گیاه افدرای چینی که شامل ماده ی فعال افدرین است، برای درمان اسم مورد استفاده قرار می گرفت. سالیسیک اسید پیش ساز اسپرین ازپوست درخت بید (بید سفید) بدست می اید که به تسکین تب کمک می کند. گیاهان بیش از حد مسهل شامل اسفرزه، سنا و یا Cascara sagrada هستند.

اثر ملین دو گیاه اخیرناشی از حضور انتراکوئینونها (Anthraquinone) است که باعث تحریک حرکت دودی می­شوند در حالیکه موسیلاژها در اسفرزه (Psillyum) یک اثر حجمی ایجاد می­کند.

پاکلیتاکسل (paclitaxel) عامل جدید شیمی درمانی توسط  برنامه غربالگری موسسه ملی سرطان کشف شده است، از پوست درخت سرخدار (Taxus brevifolia) و برخی  از گونه­های دیگر سرخدار بدست آمده است.

بیماران مبتلا به سرطان پستان، سرطان ریه پیشرفته، سرطان سر و گردن، تومور سیاه رنگ پوست (Melanoma)، سرطان تخمدان و لنفوم به طور مثبت به تاکسول پاسخ داده­اند.

سرخپوستان امریکایی از چندین گیاه بومی برای مواد غذایی و برای اهداف دارویی استفاده می کنند. بادرنجبویه، توت مار (Cohosh black)، آقطی، جنسینگ، زراوند و بومادران  تنها تعداد کمی از گیاهان مورد استفاده توسط سرخپوستان امریکایی برای درمان هستند.

امروزه محصولات گیاهی خود تجویز شده به طور گسترده­ایی برای یک بیماری معمولی و شرایط معمولی از قبیل اضطراب، ورم مفاصل، سرماخوردگی، سرفه، یبوست، تب، سردرد، عفونتها، بی­خوابی، اختلالات روده­ایی، سندرم قبل از قاعدگی، استرس، زخم و ضعف استفاده می­شوند.

برخی از گیاهان محبوبتری که امروزه بیشتر استفاده می­شوند شامل اکیناسه ، سیر، جینسنگ، ژینکو، نخل بادبزنی، صبر زرد ، گل مینا هستند.

در حالیکه برخی از محصولات گیاهی که استفاده می­کنید ممکن است سالم باشند و ترکیبات فعال دارای اثرات سودمند باشند برخی دیگر ممکن است ناسالم باشند.

اداره غذا و دارو چندین گیاه را حتی در مقادیر کم به عنوان گیاه ناسالم طبقه­بندی کرده است، از اینرو آنها نباید در هر نوع غذا یا آشامیدنی مورد استفاده قرار بگیرد.

برخی گیاهان در مقادیر متوسط سالم هستند اما ممکن است در دوزهای بالاتر سمی باشند. برای مثال در حالیکه ریشه شیرین بیان برای زخم معده و اثنی عشر استفاده می­شود  مرگ در اثر مصرف بیش از اندازه آن گزارش شده است. مصرف زیاد شیرین بیان سبب یک سری عوارض جانبی مثل hypokalemia (سطح پایین پتاسیم در خون)، فشارخون بالا و نارسایی قلبی می­شود.

از دیگر گیاهان کشنده شناخته شده دیگر سیزاب می­باشد، گیاهی که در برخی برنامه­های کاهش وزن استفاده می­شود، گزارش شده است که سبب هپاتیت­های کشنده می­شود.

گیاهان چینی caowu و chuanwu برای درمان روماتیسم، آرتریت، کبودی و شکستگی استفاده می­شود. آنها ممکن است شامل آلکالوئیدهای سمی شامل آکونیتین باشند که سبب اختلالات عصبی، قلبی عروقی و معدی روده ­ایی شوند. استفاده از این گیاهان حتی می­تواند منجر به مرگ شود.

منبع:

Am J Clin Nutr. Health-promoting properties of common herbs.1999;70(suppl):491S–9S. Printed in USA. 1999 American Society for Clinical Nutrition

گز روغن Moringa

اثر تانن­ها، ترپنوئیدها، ساپونین­ها و آلکالوئیدها

برگهای این گیاه غنی از تانن­هست که برای درمان عفونتهای ادراری، اسهال و اسهال خونی استفاده می­شود. برگها و غلافهای چوبی گیاه برای درمان دیابت، کاهش قند خون و فشار خون بالا استفاده می­شود.

وجود ترپنوئیدها و ساپونین­ها توضیح می­دهد که چرا این گیاه برای درمان دیابت استفاده می­شود زیرا استفاده دارویی هر دو ترکیب فوق برای درمان دیابت، قند خون بالا و اختلالات مرتبط با دیابت است.

حضور آلکالوئیدها در این گیاه به همراه ساپونین­ها دلیل استفاده از این گیاه برای درمان فشار خون بالا است زیرا ساپونین­ها جذب روده­ایی بیش از حد کلسترول را ممانعت کرده و بنابراین خطر بیماریهای قلبی عروقی مثل فشار خون بالا را کاهش می­دهند.

روغن دانه­ها به طور خارجی برای بیماریهای پوستی بکار می­رود و این ناشی از حضور ترپنوئیدهاست زیرا ترپنوئیدها تقویت پوست، افزایش غلظت آنتی اکسیدانها در زخم­ها و بازیابی بافتهای ملتهب را از طریق افزایش جریان خون سبب می­شوند.  

  Imperata cylindrical زلف شیطان   

اثر تانن­ها، ساپونین­ها و آلکالوئیدها

این گیاه در طب سنتی در درمان اسهال خونی و عفونت ادراری بکار می­رود، که ناشی از حضور تانن­هاست. در واقع داروهای حاوی تانن برای درمان عفونتهای ادراری و اختلالات روده­ایی مثل اسهال و اسهال خونی استفاده می­شود.

حضور آلکالوئیدها و ساپونین­ها در برگهای این گیاه دلیل استفاده از این گیاه در برای درمان فشار خون بالا است. یکی از استفاده­های قبیله­ایی I.cylindrica به عنوان ضد فشار خون بالا است.

علاوه بر این این گیاه خواص ضد التهابی نشان می­دهد که ناشی از حضور ساپونین­ها و فلاونوئیدهاست.

 ختمی چینی Hibiscus rosa-sinensis

اثر فلاونوئیدها، ساپونین­ها، تانن­ها و ترپنوئیدها

گلها و برگهای گیاه شامل مقادیر قابل توجهی فلاونوئید است که با فعالیت­های آنتی اکسیدانی، تب بر، از بین برنده درد و مهار کننده اسپاسم مرتبط هستند. عصاره برگها در درمان تب استفاده می­شود و گل خواص تسکین دهنده دارد که برای گرفتگی­های مربوط به قاعدگی و استراحت اسپاسم و گرفتگی کلی استفاده می­شود. حضور فلاونوئیدها در برگهای گیاه دلیل استفاده از این گیاه برای درمان التهاب است.

این گیاه همچنین فشار خون و سطح کلسترول خون را کاهش می­دهد که این به دلیل حضور ساپونین­ها در این گیاه است. ساپونین­ها به کلسترول برای تشکیل کمپلکسهای نامحلول متصل شده و از طریق صفرا دفع می­شوند که این جذب کلسترول را ممانعت می­کند و به کاهش کلسترول سرم منتج می­شود. ساپونین­ها برای درمان کلسترول بالای خون مفید هستند که ممکن است از طریق مداخله در جذب روده­ایی کلسترول عمل کنند.

این گیاه همچنین به درمان زخم نیز کمک می­کند و این به دلیل حضور تانن­ها و ترپنوئیدهاست که نقش مهمی در ترویج بهبود زخم ایفا می­کنند. حضور ترپنوئیدها دلیل استفاده از این گیاه برای تسکین بافتهای تحریک شده و غشاهای مخاطی دستگاههای تنفسی است که سرفه و دیگر بیماریهای تنفسی را برطرف می­کند.

منبع:

Studies on phytochemical constituents of six Malaysian medicinal plants. Krishnaiah D.*, Devi T., Bono A. and Sarbatly R. Journal of Medicinal Plants Research Vol. 3(2), pp. 067-072, February, 2009

 آمله Emblica officinalis

اثر فلاونوئیدها، تانن­ها، فنول، ترپنوئیدها و ساپونین­ها

برگهای گیاه بسیار غنی از تانن­ها و فلاونوئیدها هستند. به دلیل حضور فلاونوئیدها دم کرده برگ این گیاه با دانه ­های شنبلیله برای درمان اسهال مزمن استفاده می­شود.

میوه E.officinalis تانن­ هایی دارد که به عنوان جزء اصلی و خیلی گس آن در طبیعت هستند و پتانسیل بالایی در درمان اختلالات روده­ایی مثل اسهال و اسهال خونی دارند. به علت حضور فلاونوئیدها در برگها و میوه ­های این گیاه می ­توان آنرا به عنوان آنتی اکسیدان استفاده کرد.

آزمایشات انجام شده در موسسه ایمنی شناسی Niwa در ژاپن نشان داد که E.officinalis یک جاذب قوی رادیکالهای آزاد می­باشد.

این گیاه همچنین یک تقویت کننده قوای جنسی است و همچنین به عنوان یکی از قویترین جوان کننده های قوی در طب آیورودیک مطرح شده است.  

این گیاه ماده اولیه مورد استفاده در یکی از فرمولهای گیاهی مشهور آیوروداست که chayavanprasha نامیده می­ شود و مقوی جنسی است، ممکن است به خاطر حضور ترکیبات فنولی باشد که به عنوان یک عامل تحریک کننده عمل می­کنند.

این گیاه همچنین برای سم زدایی خون از مواد شیمیایی و مضر استفاده می­ شود و حضور فنولها دلیل استفاده از این گیاه برای این منظور است زیرا فنولها به عنوان یک عامل سم زدایی عمل می­ کنند.

عصاره دانه ­ها و برگهای این گیاه در درمان دیابت استفاده می ­شود و این به دلیل حضور ترپنوئیدها در این گیاه است. در طب سنتی این گیاه به عنوان ضد التهاب و برای درمان تب استفاده می ­شده است. میوه تازه گیاه در التهاب ریه ­ها استفاده می ­شده است. ساپونین­ها و فلاونوئیدها خواص ضد التهاب دارند و این علت استفاده از این گیاه برای درمان التهاب است. آبمیوه یا عصاره میوه گیاه مخلوط شده با عسل یک درمان مفید برای تنفس دردناک مثل تنگی نفس است. یکی از استفاده ­های داروهای ترپنوئیدی بهبود عملکرد ریه است و حضور ترپنوئیدها در این گیاه دلیل استفاده این گیاه برای درمان­های تنفسی است.

آب بشقابی Centella asiatica

اثر ترپنوئیدها، فلاونوئیدها و تانن­ها

این گیاه غنی از ترپنوئیدهاست، ترکیبی که نقش بسیار فعالی در معالجه زخم ایفا می­کند و در مطالعات بالینی نشان داده شده است که تقویت پوست، افزایش غلظت آنتی­ اکسیدانها در زخم­ها و بازیابی بافتهای ملتهب را از طریق افزایش جریان خون انجام می­دهد. در طب گیاهی ترپنوئیدها به طور وسیعی برای سوختگی، پسوریازیس، ممانعت از تشکیل زخم (اسکار) پس از جراحی، بهبود از اپی زیوتومی پس از زایمان نوزاد و درمان فیستولهای خارجی استفاده می­شده است.

ترپنوئید همچنین یک ترکیب فیتوشیمیایی قلب پسند است و ممکن است به همین دلیل باشد که C.asiatica در بین بیماران با فشار خون بالا و دیابتی­ها بسیار محبوب است زیرا این گیاه به کاهش فشار خون دیاستولی کمک میکند و سطح قند خون را پایین می­آورد.

به طور سنتی این گیاه به عنوان یک چای گیاهی مصرف می­شده است یا برگها به صورت تازه خورده می­شدند. وجود ترپنوئید همچنین دلیل دیگر استفاده از این گیاه به عنوان یک جوان کننده است زیرا مشخص شده است که یک درمان بسیار مفید علیه پیری و افزایش زیبایی است.

به دلیل حضور فلاونوئیدها و تانن ها از برگهای این گیاه برای درمان اسهال استفاده می شود. مطالعه ی انجام شده روی بچه­های بیمارستانی و مرکز تحقیقات اوکلند با همکاری دانشمندان در دانشگاه Heinrich Heine آلمان نشان داد که اپی کاتکین، کوئرستین و لوتئولین که نوعی از فلاونوئیدها هستند می­توانند گسترش مایعاتی که منجر به اسهال می­شود را مهار کنند.

گلیکوزیدهای قلبی که در این گیاه وجود دارد ترکیبی است که برای کمک به درمان نارسایی احتقانی قلب و آریتمی قلبی بکار می­رود. این دلیل دیگری است که چرا این گیاه به طور گسترده و در درمان سنتی استفاده می­شود. گلیکوزیدهای قلبی توسط مهار پمپ Na⁺/K⁺ کار می­کنند. این سبب افزایش در سطح یونهای سدیم در میوسیت­ها می­شود که پس از آن منجر به افزایش سطح یونهای کلسیم می­شود. این مهار مقدار یونهای کلسیم در دسترس را برای انقباض ماهیچه­های قلب افزایش می­دهد، برون ده قلب را بهبود می­دهد و اتساع قلب را کاهش می­ دهد. 

 چریش Azadirachta indica  

اثر ترپنوئیدها، ساپونین­ها، فلاونوئیدها، تانن­ها و آلکالوئیدها

برگهای این گیاه برای درمان آبله مرغان استفاده می­شوند. به این صورت که به طور مستقیم به شکل خمیری بر روی پوست مالیده می شود یا از طریق حمام کردن در آب با برگهای این گیاه انجام می­شود. از زمان باستان برگهای این گیاه برای جلوگیری از گسترش ویروس، کاهش علائم خارجی خارش و به حداقل رساندن جای زخم استفاده می ­شده است.

A.indica منبعی از ترپنوئیدهاست که نقش مهمی در درمان زخم و اسکار ایفا می­کند. عصاره­ برگهای گیاه برای درمان بیماریهای پوستی استفاده می­شود. علاوه بر این به عنوان منبعی از آفت کشها و حشره کشهاست که به دلیل حضور ترکیب فعال آزادیراکتین است.

در هند مخلوط برگهای خشک چریش با دانه­ها برای محافظت در برابر حشرات ذخیره می­شده است.

آزادیراکتین یک نوع ترپنوئید است یا به طور ویژه یک تترانورتری ترپنوئید بسیار اکسید شده است. همچنین یک حشره کش طبیعی است و اساسا به عنوان یک antifeedant عمل می­کند و disruptor رشد و دارای سمیت قابل توجه برای حشرات است. در واقع علت استفاده از این گیاه برای از بین بردن شپش سر انسان وجود آزادیراکتین است.

روغن دانه­ ها و برگهای گیاه به طور سنتی برای دیابت استفاده می­شده است که در مطالعات جانوری تایید شده است. از تحقیق بر روی موشهای آزمایشگاهی گزارش شده بود که نیاز به انسولین آنها بین 30 تا 50 درصد کاهش یافته بود. این را می­توان با حضور ترپنوئیدها توضیح داد که عوارض مرتبط با دیابت را کاهش می­دهد و سطح گلوکز خون را پایین می­آورد.

 حضور ساپونین­ها در این گیاه دلیل دیگری است که چرا برگهای این گیاه به طور سنتی برای تمیز کردن و تصفیه خون استفاده می­شدند زیرا یکی از استفاده­های دارویی ساپونین­ها پاک کننده ملایم خون است.

برگهای این گیاه همچنین آسیب­های ناشی از رادیکال­های آزاد را در بدن توسط خنثی سازی آنها، ممانعت می­کنند، که به علت حضور فلاونوئیدها در برگهای این گیاه است، زیرا فلاونوئیدها به عنوان آنتی اکسیدان عمل می­کنند. همانطور که قبلا گفتیم آنتی اکسیدانها مولکولهای بسیار واکنشی و با ناپایداری بالا را که رادیکالهای آزاد نامیده می­شوند و هر روزه به سلولهای بدن انسان حمله می­کنند را خنثی می­کنند.

از زمان باستان در هند، پاکستان و بنگلادش از شاخه­های جوان گیاه به عنوان مسواک استفاده می­شده است، و روغن آن به عنوان یک خمیر دندان سنتی بسیار محبوب است. روغن دانه­ها ضد التهاب است و به معالجه التهاب لثه کمک می­کند، که می­تواند به علت حضور ساپونین و فلاونوئیدها باشد به عنوان دو ترکیبی که خواص ضد التهابی دارند. حضور آلکالوئیدها و ساپونین­ها در برگهای گیاه دلیل استفاده از برگهای این گیاه برای درمان فشار خون بالا است.

جویدن 8 تا 10 برگ چریش در اوایل صبح برای 24 روز بدن را در برابر بیماریهایی مثل دیابت و فشار خون بالا محافظت می­کند.

A.indica برای درمان اسهال خونی و دیگر اختلالات روده­ایی استفاده می­شود، حضور تانن­ها همچنین به معالجه زخم نیز کمک می­کند.

 مطالعه اجزای فیتوشیمیایی شش گیاه دارویی

توزیع تانن­ها، فلوباتانن­ها، ساپونین­ها، فلاونوئیدها، ترپنوئیدها، گلیکوزیدهای قلبی و آلکالوئیدها در شش گیاه دارویی که هر یک متعلق به خانواده ­های مختلفی هستند بررسی و مقایسه شدند.

 گیاهان استفاده شده شامل

 چریش (Azadirachta indica)، آب بشقابی (Sentella asiatica)، آمله (Emblica officinalis)، ختمی چینی (Hibiscus Rosa sinensis)، زلف شیطان (Imperata cylindrical)، گز روغنی (Moringa oleifera) هستند.  

آنالیز کیفی انجام شده روی هر گیاه نشان داد که تانن­ها، ساپونین­ها، فلاونوئیدها، ترپنوئیدها و آلکالوئیدها در همه گیاهان حضور داشتند. فلوباتانن­ها در C.asiatica و M.oliefera حضور داشته و در بقیه گیاهان وجود نداشت. 

گلیکوزیدهای قلبی در A.indica ، C.asiatica و L. cylindrical وجود داشت و در E.officinalis ،H.rosa sinensis و M.oliefera وجود نداشت. 

در ادامه به شرح هریک خواهیم پرداخت.

منبع:

Studies on phytochemical constituents of six Malaysian medicinal plants. Krishnaiah D.*, Devi T., Bono A. and Sarbatly R. Journal of Medicinal Plants Research Vol. 3(2), pp. 067-072, February, 2009

  چای های گیاهی که نام برده شد در واقع ده چای عالی برای کابینت گیاهان دارویی شما هستند 

 گیاه علف لیمو (Lemon grass) 

با نام علمی Cymbopogon citratus(DC) Stapf متعلق به خانواده Poaceae است. علف لیمو گیاهی است چند ساله که به صورت توده های متراکم رشد می کند. ارتفاع آن تا 8/1 متر و قطر آن به حدود 2/1 متر می رسد. دارای ساقه ایی بلند و برگهای خشن، باریک و دراز است که در صورت شکسته شدن بویی شبیه لیمو متصاعد می کند. ریشه های این گیاه به صورت افشان و کوتاه هستند و برگ های این گیاه طویل و به رنگ سبز روشن می باشند. مهمترین گونه های جنس علف لیمو عبارتند از: C.citratus  و C.flexuosus

پراکنش گیاه

علف لیمو به طور گسترده در مناطق حاره و نیمه حاره دنیا پراکنده است و بومی کشورهای هند و سریلانکا است. این گیاه به طور خودرو در ایران وجود ندارد ولی اخیرا در مناطق شمالی کشور و در برخی گلخانه ها کشت می گردد.

نیاز اکولوژیکی گیاه

علف لیمو به درجه حرارت زیاد، آبیاری منظم و نور فراوان نیاز دارد. خاک هایی با بافت لومی شنی و pH نسبتا اسیدی (5 تا 8) برای این گیاه بسیار مناسب می باشد. کاشت این گیاه در سایه باعث کاهش اسانس و چوبی شدن ساقه و پایین آمدن کیفیت گیاه میشود.

ترکیبات شیمیایی گیاه

این گیاه منبع مهم تامین اسانس مورد استفاده در صنایع غذایی و بهداشتی به عنوان طعم دهنده و معطر کننده می باشد و برای همین در صنایع دارویی نیز مورد توجه می باشد. در حال حاضر تولید سالیانه اسانس علف لیمو در جهان حدود 1300 تن می باشد. از مقدار ۱/۹۱ درصد اجزای شناسایی شده به ترتیب سیترال (۴۳/۴۹ درصد)، سیترونلال (۲۵/۳۰ درصد) و ژرانیل استات (۴۱/۶ درصد) دارای بیشترین مقدار بودند. روغن فرار به دست آمده از این گیاه که عمدتاً دارای ماده سیترال می باشد شباهت زیادی به ترکیبات اسانس با درنجبویه دارد.

این گیاه خواص ضد باکتری، ضد التهاب، ضد انگل و ضد قارچ دارد.

فواید چای علف لیمو

- تسکین اختلالات عصبی و اضطراب

- اتساع رگها و بهبود گردش خون

 - کمک به درمان فشار خون بالا

- عمل به عنوان یک ادرار آور ملایم

منابع:

 http://www.theorganicprepper.com

 زرگری علی. گیاهان دارویی. چاپ ششم. موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. 1375.جلد چهارم. صفحه 740

  امیدبیگی، ر.، 1388. تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد دوم. انتشارات آوای ظهور (فجر). صفحه 438

یزدانی داراب، رضازاده شمسعلی، شهابی نورعلی. 1382. فصلنامه گیاهان دارویی. شماره نهم. شناسایی و معرفی اجزای روغن فرار گیاه علف لیمو کاشته شده در شمال ایران

 تمشک قرمز(Red Raspberry)  

 تمشک سیاه (Black Raspberry or Brambleberry) 

هر دو از خانواده  Rosaceae  و جنس Rubus   می باشند. نام های دیگر تمشک، توت وحشی و سه گلی است. ساقه های تمشک نرم و به رنگ قرمز و دارای خارهای دراز است. برگ های آن متفاوت و بیضی شکل و اطراف آن کنگره کنگره و به شکل دندانه های اره ای است. تمشک قرمز دارای گل آذین گرزن بوده و تمشک سیاه دارای گل آذین خوشه ای ساده می باشد. گرده افشانی گلهای تمشک، شهریور ماه و در جانب شاخه های یک ساله بوده و گلها به رنگ های سفید، صورتی یا به صورت خوشه در ماه های مرداد پدیدار می شود و تا مهر دوام می آورد. اکثر ارقام تمشک خود بارور بوده و توسط حشرات گرده افشانی می شوند. در تمشک قرمز و سیاه، در سال اول رشد رویشی شاخه ها قوی بوده و تنها برگ تولید می نماید. گل های آنها در بهار سال دوم بعد از کاشت ظاهر شده  و میوه ها در ماههای تابستان می رسند. شاخه های طویل که به انها کن می گویند پس از تولید میوه خشک شده و از بین میروند و جای خود را به شاخه های اولیه که هر سال از محل طوقه می رویند، می دهند. میوه درتمشک از نوع مجتمع بوده و میوه های واقعی شفتک ها می باشند. منحنی رشد میوه درتمشک به صورت سیگموئید مضاعف بوده و دوره تقسیم سلولی آن با باز شدن گل ها متوقف می شود. در تمشک دم غنچه ها رشد نا مساوی دارند ( در توت فرنگی رشد مساوی دارند) و تحت شرایط مدیریت خوب، عمر این گیاهان  ۱۲ _۷ سال می باشد.

 تیره میخک به راسته سانتروسپرمال و زیر راسته Caryophyllales تعلق دارد. گیاهان این راسته دارای دانه‌هایی با جنین خمیده و نعل اسبی شکل است که نام سنتروسپرمال را نیز از آن گرفته‌اند. این راسته دارای چندین زیر راسته است.

مشخصات تیره میخک  Caryophyllaceae

گیاهانی علفی و بوته‌ای هستند و گاه با انشعابات و شاخه‌های فشرده بوته‌های بالشتکی یا کوسنی شکل را تشکیل می‌دهند. برگها ساده، بدون دندانه، باریک، کشیده یا درفش مانند، دارای گوشوارک و یا فاقد آن است. در گیاهان این تیره برگها معمولا فاقد دمبرگ هستند و در قاعده بهم متصل و ساقه در محل اتصال آنها متورم و برجسته می‌شود. گل آذین عموما گرزن دوسویه با گلهای نرماده، گاهی نیز تک جنس و یا پلی‌گام هستند.

گلپوش ساده یا مضاعف، کاسه دارای 5 قطعه آزاد یا کم و بیش بهم پیوسته، جام گل همیشه آزاد، گلبرگها ناخنک‌دار یا بدون آن و جام در سطح درونی و در ناحیه گلو دارای زایده‌ای ناخنکی است که از کاسه قابل تشخیص است. تعداد پرچمها متغیر و برابر با قطعات سایر حلقه‌ها یا کمتر از آنها است. مادگی دارای تخمدان زبرین یا نیمه زیرین مرکب از 1 تا 5 برچه بهم پیوسته است.

سرخارگل گیاهی علفی و چند ساله از تیره کاسنی است. گلهای زیبای این گیاه زینتی و دارویی معمولاً به رنگهای ارغوانی، صورتی، قرمز ارغوانی، زرد و نارنجی است. دیسک مرکز آنها (گلهای لوله ای) سبز تیره، قهوه ای تیره و سیاهرنگ می باشد. گونه های مختلفی از این گیاه دارای خواص دارویی هـستند که مــهمترین آنـها Echinacea purpurea ، E. angustifolia و E. pallida  می باشند. ریشه این گیاه حاوی مواد موثره دارویی است و تنها گونه purpurea است که علاوه بر ریشه اندام هوایی آن نیز حاوی مواد موثره است. ارتفاع این گیاه حداکثر به 1 تا 1.5 متر می رسد. برگ های پایین ساقه تخم مرغی تا نیزه ای شکل هستند که حداکثر 30 سانتی متر طول و 20 سانتی متر عرض دارند. ساقه از انشعابات فراوانی برخوردار بوده و دارای پرزهای زبر و خشن است. این گیاه برای اولين بار در سال 1372 توسط جناب آقاي دکتر رضا اميدبيگي به ايران آورده شد و توسط آقاي دکتر سيد محمد فخر طباطبايي به نام سرخارگل نامگذاري گردید. سرخارگل به نور فراوان احتیاج دارد و خاکهای سبک (شنی) و متوسط (لومی) را تحمل می کند. قادر است خشکی را به خوبی تحمل نماید. این گیاه به سرما مقاوم بوده و تا دماي منفی 10 درجه سانتي گراد را به راحتي تحمل مي کند.

بابونـه بـا نام علمي Matricaria Chamonail  گياهي ازتيره كاسنی است. ارتفاع اين گياه بين ٣٠ تا ٧٠ سانتي متر متغير بوده و ساقه آن داراي انشعاب است. گلها از دونوع گلچه زبانه اي و لوله اي تشكيل شده انـد و درانـتهاي سـاقه مشاهده مي شوند. گلچه هاي كناري زبانه اي به رنگ سفيد دارند و تعـداد آنها متفاوت و بين ١٢ تا ١٨ عدد در هر گل است و اين گلچه ها از نظر جنسي ماده هستند. گلچه هاي مياني نهنج لوله اي به رنگ زرد ديده مي شوند . اين گلچه ها از نظر جنسي نر ماده ( دو جنسي) بوده كه پس از باز شدن، استوانه اي شكل مي شوند. گـل آذين بابونه يك كاپيتول انتهايي است نهنج ابتدا به صورت يك نيمكره است كه  در طول گلدهي طويل شده وبه صورت يك مخروط تو خالي درميآيد . قطر گلهاي بابونه متفاوت و بين١/٥ تا ٣ سانتيمتر است. يكـي ازمشخصـات اصلي گلهاي بابونه آلماني كه آن را از ساير جنسها با گلهاي مشـابه متمايز ميسازد، وجود فضاي خالي دربين گل است. به طوري كه اگر گلها به صـورت طولـي برش داده شوند فضايي خالي دربين آنها ديده مي شود، در حاليكه اين فضا درگلهاي ساير جنسها ديده نمي شود. درضمن گلهاي بابونه پس از باز شدن و نمو به صورت مخروطي مشاهده خواهند شد. ريشه بابونه مخروطي شكل و سطحي است. برگهاي اين گياه داراي بريدگي باريك و دراز بوده و سوزني شكل هستند. برگها صاف و فاقد كرك بوده و به صورت متناوب نسبت به يكديگر روي ساقه قرار مي گيرند. ميوه فندقه به طول ١تا ١/٥ ميليمتر و به رنگ خاكستري يا زرد روشن است ميوه  از دو قسـمت تشـكيل شده است، يك قسمت شامل بذر كه ٢٠ تا ٢٥ درصد ميوه را تشـكيل ميدهد، قسمت باقيمانده نيز همان گلچه هاي لوله اي خشك شده هستند.  وزن هزار دانه بابونه ٢ تا ٣ گرم است.

. 

   زنجبیل با نام عمومی« Ginger »  

  نام علمی  Zingiber officinal از زمان های قدیم کاربرد دارویی داشته و اثرات و موارد مصرف آن در فارماکوپه های مختلف ذکر گردیده است.