نوشیدن چای در انگلستان در قرن نوزدهم محبوب شد. سپس توسط انگلیسی­ ها به منظور از بین بردن انحصار چینی آن به هند معرفی شد. این نوشیدنی به مدت طولانی به خاطر داشتن خواص سلامتی مثبت ترویج شد. مطالعات اخیر نشان می­دهد که چای سبز به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و برخی انواع سرطان، ارتقا سلامت دهان و دندان و کاهش فشار خون کمک می­کند. همچنین به کنترل وزن، بهبود فعالیت ضد باکتریایی و ضد ویروسی، محافظت از نور ماوراء بنفش و افزایش تراکم مواد معدنی استخوان نیز کمک می­کند. همچنین گفته شده است که چای سبز خواص ضد فیبروتیک و قدرت محافظتی دارد. تحقیقات بیشتر نشان داده است که کاتچین­ های چای خواص ضد التهابی و محافظتی دارند، به تنظیم مصرف غذا و میل برای گرفتن گیرنده­ های کانابینوئیدی که ممکن است اثرات آرام بخش و سرکوب درد و تهوع داشته باشد نیز کمک می­کند. مصرف چای سبز خطر بیماریهایی که باعث ناتوانی­های تابعی سکته مغزی مثل اختلال شناختی و پوکی استخوان در سالمندان می­شود را کاهش می­دهد.

 گیاه چای حاوی L­­-theanin و آمینواسید است. یک گیاه همیشه سبز است و عمدتا در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می­کند اما برخی ارقام می­توانند آب و هوای دریایی را تحمل کنند. این گیاه در شمال انگلستان، ایالات واشنگتن، ایالات متحده امریکا و جزیره ونکوور در کانادا کشت می­شود.

گیاهان چای از طریق دانه و قلمه زدن تکثیر می­شوند. حدود 4 تا 12 سال برای یک گیاه چای طول می­کشد تا دانه ­ها برسند. علاوه بر آب و هوای گرم گیاه چای حداقل به 127 سانتیمتر بارندگی سالانه نیاز دارد و خاکهای اسیدی را ترجیح می­دهد.

بسیاری از گیاهان چای با کیفیت بالا در ارتفاعات تا 1500 متر بالای سطح دریا کشت می­شوند. با وجودیکه در این ارتفاع گیاهان کندتر رشد می­کنند اما عطر و طعم بهتری دارند.

دو رقم اصلی Camelia یکی واریته sinensis است که برای بسیاری از چای­های چینی، ژاپنی استفاده می­شود و واریته assamica که در بیشتر چای ­های pu-erh و هندی استفاده می ­شود.

اندازه برگ معیاری برای دسته ­بندی گیاهان چای است، با سه طبقه ­بندی اصلی­: نوع آسام که توسط بزرگترین برگها مشخص می ­شود، نوع چینی که توسط کوچکترین برگها مشخص می ­شود و نوع کامبوجیایی که توسط برگهایی با اندازه متوسط مشخص می ­شود. یک گیاه چای به صورت یک درخت تا 16 متر رشد می­کند اما معمولا گیاهان کشت شده به ارتفاع کمر هرس می ­شوند تا برداشت آنها آسان باشد همچنین گیاهان کوتاه ساقه ­های جدید بیشتری دارند که برگهای جدید و حساس تولید می­کنند و کیفیت چای افزایش می­ یابد. فقط یک تا دو اینچ بالایی برگها برداشت می ­شود. این جوانه ­ها و برگها fluches نامیده می ­شوند. این گیاه هر هفت تا پانزده روز طی فصل رشد رویش جدید خواهد داشت. برگهایی که کند رشد می­ کنند چای معطر بهتری تولید می­ کنند.

روش­های پردازش برگ چای

حداقل شش نوع مختلف چای وجود دارد: سفید، زرد، سبز، اولانگ، سیاه ( در چین چای قرمز نامیده می­شود ) و چای pu-erh ( چای سیاه برای چینی­ها )

در بازار بیشتر چای­ های سفید، سبز، اولانگ و سیاه یافت می­ شود. برخی از واریته­ ها مثل چای اولانگ سنتی و چای pu-erh (چای پس از تخمیر) به صورت دارویی نیز استفاده می­ شوند.

پس از برداشت، برگهای C.sinensis اگر بلافاصله خشک نشوند خیلی زود پژمرده و اکسید می ­شوند. کلروفیل برگها تجزیه شده وتانن ­ها آزاد می­شوند و به تدریج برگها تیره­ تر می ­شوند. این فرایند اکسیداسیون آنزیمی ناشی از آنزیم­های بین سلولی گیاهی است و سبب تیره شدن چای می ­شود.

در پردازش چای تیره شدن در مرحله ایی از پیش تعیین شده توسط حرارت دادن متوقف می ­شود که آنزیم­های مسئول غیرفعال می ­شوند. در تولید چای ­های سیاه توقف اکسیداسیون با گرمایش، همزمان با خشک کردن انجام می ­شود. بدون کنترل دقیق رطوبت و دما طی تولید و بسته ­بندی ممکن است چای برای مصرف نامناسب شود زیرا منجر به رشد باکتریها و قارچها می­ شود.

تقریبا همه چای­ های کیسه­ ایی و دیگر چای­ های فروخته شده در غرب مخلوط هستند. چای ممکن است با چای­ های دیگر از همان منطقه کشت شده یا با چای­ هایی از مناطق مختلف مخلوط شود. هدف از ترکیب این است که طعم بهتر و قیمت بالاتر و یا هر دو بدست آید.

محتوا

چای حاوی نوعی از آنتی ­اکسیدانها به نام کاتچین (chatechin) است. در یک برگ چای تازه برداشت شده کاتچین­ ها تا 30 درصد وزن خشک را تشکیل می­دهند. کاتچین ­ها در چای سبز و سفید بالاترین غلظت را دارند در حالیکه چای سیاه به طور قابل ملاحظه ایی کاتچین کمتری دارد. پژوهش وزارت کشاورزی ایالات متحده پیشنهاد کرده است که سطوح آنتی اکسیدان ها در چای های سبز و سیاه تا حد خیلی زیادی متفاوت نیست، به طوریکه چای سبز ظرفیت جذب 1253 رادیکال اکسیژن (ORAC) و چای سیاه 1128،ORAC را دارد. محتوای آنتی اکسیدانی توسط زمان وقفه (lag time) اندازه گیری شده است.

چای همچنین حاوی آمینو اسید L-theanin است که اثر روانگردان کافئین را متعادل می­ کند. کافئین سه درصد وزن خشک چای است، 90 تا 300 میلی­گرم در هر 250 میلی لیتر آن، که این بستگی به نوع آن و روش دم کردن آن دارد.

اثرات سلامتی

چای حاوی بسیاری از مواد شیمیایی فعال شامل فلاونوئیدها، آمینواسیدها، ویتامین­ها، کافئین و چند پلی ساکارید است و انواع اثرات بهداشتی آن مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته است. پیشنهاد شده است که چای سبز و سیاه ممکن است بدن را در برابر سرطان محافظت کنند. کاتچین ­های یافت شده در چای سبز در محافظت از برخی سرطان­های مربوط به چاقی موثر است مثل سرطان کبد. مطالعات اخیر اپیدمیولوژی به منظور بررسی اثرات چای سبز در بروز سرطان در انسان انجام گرفته است. این مطالعات اثرات حفاظتی چای سبز را در برابر سرطان­ های دهان، حلق، مری، پروستات، گوارش، ادراری، لوزالمعده، مثانه، پوست، ریه، روده بزرگ، پستان و کبد نشان می­ دهند

نظرات شما عزیزان:

بچه مسلمون

ساعت8:30---18 شهريور 1393

[وب سایت]

سلام
وبتون قابل تحسین و مفیده !
امیدوارم بتونین گسترشش بدین...
موفق باشین
یا علی
پاسخ:سلام مرسی از نظرتون. انشاله

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: