آنغوزه ‌Ferula assa- foetida

گياهي است علفي و بزرگ كه داراي ريشه‌ راست، گوشتدار و نسبتا ضخيم و ساقه‌اي قوي، خشن، فيبري و با ظاهري مشخص از خانواده چتریان كه در پنج سال اول منحصراً داراي تعدادی برگ واقع بر روي سطح زمين مي‌گردد. به تدريج از بين برگ‌هاي آن (كه معمولاً ظاهري غبارآلود دارند)، ساقه‌اي راست،‌ تقريباً استوانه‌اي و گوشتدار خارج مي‌شود كه ارتفاع ي متجاوز از 2 تا 5/2 متر پيدا نموده، در انتها به مجموعه‌اي از گل‌هاي زردرنگ و مجتمع به صورت گل‌آذين چتر مركب ختم مي‌شود این گیاه منوکارپیک است یعنی در طول عمر خود یکبار به گل و بذر می نشیند به عبارتی در آخرین سال عمر خود گل و بذر داده و بعد از بین میرود.

خواص: آنغوزه قاعده آور، دافع كرم و ضد تشنج مي‌باشد. همچنين در موارد زير نيز از آن استفاده درماني به عمل مي‌آيد: بيماري‌هاي دستگاه تنفسي (با منشاء عصبي) - اسپاسم دستگاه هاضمه و حنجره - آسم - يبوست (به خصوص در افراد مسن) 

دی سولفیدهایی که در صمغ این گیاه است در بدن انسان باز شده و با پروتئین ها پیوند دی سولفیدی جدید ایجاد می کند که این مکانیسم سبب ایجاد تغییر در میزان فعالیت آنزیم ها و گیرنده ها می شود، وجود چنین اثری در گیاه آنغوزه می تواند دلیل طیف وسیع درمانی در این گیاه را توجیه کند.

محل رويش: در 65 كيلومتري جهرم – كرمان – خراسان - بلوچستان